بررسی عوامل بیماری لژیونر (لژیونلاها) درتجهیزات کمک درمانی ، منابع آب آشامیدنی ومحیطی اهواز

چکیده مقدمه: لژیونلا ها به طور وسیعی در منابع آبی محیط های طبیعی و منابع آبی ساخت انسان پراکنده شده و از طریق آئروسل های آلوده ناشی از این منابع از جمله چشمه های آب گرم، رودخانه ها، وسایل تهویه کننده، برجهای خنک کننده، استخرهای آبی و از این قبیل به انسان منتقل می‌شوند. هدف: هدف از این بررسی، جداسازی و شناسایی عوامل لژیونلوز از تجهیزاتی ا‌ست که به عنوان کمک درمانی یا به عنوان منبع آب آشامیدنی مورد استفاده قرار می گرفتند. مواد و روش ها: 210 نمونه آب از تجهیزات کمک درمانی و منابع آبی مختلف در بیمارستان‌ها و سطح شهر اهواز جمع آوری و ازنظر وجود لژیونلا ها مورد بررسی قرار گرفتند. از جمله تجهیزات کمک درمانی و منابع نمونه‌گیری شده: انکوباتورهای نوزادان، یونیت های دندانپزشکی، بن ماری های 37 درجه آزمایشگاه، سیستم های خنک کننده بیمارستانی (ایرکاندیشن ها)، سیستم های لوله کشی آب، مخازن آب آشامیدنی و حوضچه های پارک‌ها ومیادین بودند. قسمتی از رسوب هر نمونه قبل و بعد از شست و شو با بافر اسیدی، به محیط های غیر انتخابی BCYE ومحیط های انتخابی BMPA وMWY تلقیح شد. به منظور تعیین گونه های لژیونلا، کلنی‌های رشد یافته بر روی محیط های انتخابی، در صورت عدم رشد بر روی محیط های معمولی آزمایشگاهی، از طریق آزمایش‌های بیو شیمیایی مختلف، مورد شناسائی بیشتر قرار گرفتند. نتایج: از210 نمونه مورد بررسی، 14 سویه لژیونلا (6/6 درصد) جدا شد که پس از بررسی‌های بیشتر، 9 سویه آنها ( 3/64 درصد)‌ به عنوان Legionella pneumophila و 5 سویه آن (7/35 درصد) تحت عنوان Legionella spp شناسایی شدند. بیشترین منابع آلوده در این تحقیق، یونیت‌ها ی ‌دندانپزشکی (با 19 درصد) و کمترین آنها شیرهای آب گرم و دوش‌های حمام (‌با 9/2 درصد ) بود. از بن ماری های آزمایشگاهی ، سیستم‌های خنک کننده و انکوباتورهای نوزادان نیز هر کدام 2 سویه و از بقیه منابع هر کدام یک سویه لژیونلا جدا شد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر حضور گسترده عوامل بیماری لژیونر در تجهیزات کمک درمانی و منابع آبی مختلف و ا ز جمله مخازن آب آشامیدنی است. با انجام تحقیقات اپیدمیولوژیکی بیشتر جهت شناسائی و درمان بیماران مبتلا به این بیماری و نیز کنترل منابع آبی آلوده ، می توان از انتشار عوامل لژیونلایی جلوگیری نمود